01/03/2016

3ο Διασχολικό Ανταλλακτικό Παζάρι Άνω Πατησίων: Δώσαμε και πάλι τα χέρια


Για μια ακόμη χρονιά, για μια ακόμη φορά η Ένωση Γονέων της 5ης Δημοτικής Κοινότητας και οι σύλλογοι γονέων του 142ου, του 113ου, του 65ου, του 112ου, του 109ου, του 24ου, του 139ου και του 101ου δημοτικού σχολείου και του 40ου Γυμνασίου Αθήνας δώσαμε τα χέρια για μια γιορτή αλληλεγγύης, όπως πια ορίζουμε το Διασχολικό ανταλλακτικό παζάρι των Άνω Πατησίων. Καταφέραμε για τρίτη χρονιά να συντονιστούμε, να συνεργαστούμε, να δουλέψουμε από κοινού πολλοί σύλλογοι, πολλοί γονείς και πολλά παιδιά προκειμένου να κάνουμε αποτελεσματικό το πείραμα ανταλλακτικής οικονομίας που επαναλαμβάνουμε στο 142ο Δημοτικό 5 χρόνια τώρα. Η συνεργασία αυτή μάς έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουμε τα κοινά μας προβλήματα, να σχεδιάσουμε κοινές αντιμετωπίσεις, να γνωριστούμε και να εμπιστευτούμε, να ανακτήσουμε την αίσθηση του ανήκειν και να ενισχύσουμε τη συλλογικότητά μας.

Ας είναι αυτό το μικρό φωτογραφικό χρονικό μια κατάθεση αυτών των στιγμών και μια αποτύπωση των ανθρώπων που διοργάνωσαν με πολύ κόπο αυτή τη γιορτή.

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου: Οι Σύλλογοι φέρνουν στο 142 τα πράγματα που συγκέντρωσαν και αρχίζει το στήσιμο του παζαριού. Το 142 συγκέντρωσε πάνω από 5.000 αντικείμενα, αλλά και το 65 αναγκάστηκε να επιστρατεύσει ένα ντάτσουν από τη λαϊκή της Γκράβας για να φέρει τα πράγματα που συγκέντρωσε. Όλο το μεσημέρι έφταναν αυτοκίνητα με πράγματα. Το στήσιμο του παζαριού ολοκληρώθηκε τη νύχτα...






























Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016. 9.30 το πρωί με τους καφέδες μας... παραμάσχαλα, παίρνουμε τις θέσεις μας πίσω από τους πάγκους, συμφωνούμε τις τελευταίες λεπτομέρειες, βγάζουμε την... "οικογενειακή μας φωτογραφία" και οι πόρτες ανοίγουν. Γονείς και παιδιά απλώνονται στο χώρο, επιλέγουν, δοκιμάζουν, "αγοράζουν" με τα κουπόνια τους 10.000 περίπου ρούχα, βιβλία, cd, dvd, παπούτσια και παιχνίδια. Μέχρις τη 1 το μεσημέρι που οι πόρτες κλείνουν, τα θρανία επιστρέφουν στις τάξεις, τα πράγματα που περίσσεψαν εγκιβωτίζονται για να σταλούν όπου χρειάζονται, το σχολείο καθαρίζεται κι εμείς κουρασμένοι αποχαιρετάμε ο ένας τον άλλο με την ευχή "και του χρόνου"....