31/05/2024

Γονείς - άλογα κούρσας με βραβείο μια θέση στα camps του ΟΠΑΝΔΑ

Στην τελευταία ανακοίνωση μας ως Ένωση παρουσιάσαμε τις βασικές πλευρές για την καλοκαιρινή απασχόληση των παιδιών μας στα summer camps του ΟΠΑΝΔΑ, τις προτάσεις και τα αιτήματα μας καθώς και τη στάση της Δημοτικής αρχής που αντιμετωπίζει και φέτος ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως και η προηγούμενη αυτό το ζήτημα.
Πέρα από τις ελάχιστες θέσεις και το κόστος είχαμε αναφέρει ότι είναι απαράδεκτο με όρους τηλεπαιχνιδιού “Ποιος θα πατήσει πρώτος το κουμπί της καταχώρησης” μέσα σε λίγα λεπτά να κλείνουν οι θέσεις στο σύστημα, με αποτέλεσμα πολλές αιτήσεις παιδιών να μη γίνονται δεκτές.
Η διαδικασία άνοιξε την Τρίτη 28/5 10:00 πμ όπως είχε ανακοινωθεί και έκλεισε μέσα σε λίγη ώρα. Πολλές φορές όμως, η ίδια η πραγματικότητα ξεπερνάει και τις περιγραφές των ανακοινώσεων μας σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί στην καθημερινότητα μας. Σας παραθέτουμε λοιπόν αυτούσια την επιστολή που λάβαμε από γονέα δημοτικού σχολείου της Ένωσής μας που βίωσε με τον χειρότερο τη διαδικασία, σε συνδυασμό με τα προβλήματα της εφαρμογής που λόγω λανθασμένης ρύθμισης δε δεχόταν τα παιδιά της Α δημοτικού (2017) με αποτέλεσμα αρκετοί γονείς να μην καταφέρουν να καταχωρήσουν την αίτηση.
Τα δικά μας λόγια είναι περιττά, ακολουθεί η επιστολή: 


"-Γιατί εξάπτεστε κυρία μου; Προς τι οι εντάσεις;
-Να σου πω. Γιατί ξεχειλίζω από θυμό και αγανάκτηση και κάνω σαν οδοστρωτήρας.
Πιστεύω πως στην περιγραφή μου θα βρω πολλούς να ταυτιστούν.

Έχω δύο παιδιά, που το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα μεγαλώνω μόνη μου. Δεν έχω καμία βοήθεια από γιαγιάδες, συγγενείς κτλ, όχι κάτι σε μόνιμη βάση τέλος πάντων κι ούτε και σε έκτακτες περιπτώσεις συνήθως.
Η δουλειά μου δεν έχει συγκεκριμένο ωράριο. Δόξα το Θεό είναι υγιή και πάνε σχολείο. Χριστούγεννα, Πάσχα και ΣΚ τα κουτσοβολεύουμε. Αν πρέπει να τα αφήσω μόνα τους είναι για μισή ώρα ή μια. Κάπως καλή μαμά είμαι και τα προλαβαίνω.
Το μεγάλο άγχος μου είναι το καλοκαίρι, όπου δεν έχω που να τα πάω. Να παραιτηθώ για να τα κρατήσω; Και τι θα τρώμε; Να τα αφήνω μόνα τους όλο το πρωί; Να πληρώσω ιδιωτικά summercamp, που την εβδομάδα ανά παιδί κοστίζει 100€+;
Και τι θα τρώμε δύο μήνες;(Ξανά)
Όαση το summercamp του δήμου! Δεν τους αρέσει σχεδόν καθόλου, αλλά είναι οικονομικό. Γνωρίζω ότι παίρνει μόνο 220 παιδιά άρα πρέπει να προλάβω. Πέρυσι άργησα μου είπαν γιατί αιτήθηκα 10.05. Δυστυχώς οι θέσεις έκλεισαν 10.04. Βάζω τα δυνατά μου και κρατάω το τηλέφωνο κοιτώντας την ώρα με αγωνία. Δεν κοιμήθηκα από το άγχος, αλλά ξέρω σίγουρα πως φέτος θα προλάβω. Πρέπει να βιαστώ να δαχτυλογραφήσω και τα δυο μου παιδιά. Ω ναι ο μικρός φέτος μπορεί να πάει! Είναι πια πρωτάκι! Πέρυσι και πρόπερσι ήταν στο νήπιο. Δεν τον παίρνανε όποτε το ιδιωτικό ήταν μονόδρομος. Τι ωραία που ήταν στον παιδικό που τα κρατούσαν και Ιούλη! Γράφω λοιπόν γρήγορα! Επτά χρόνια πιάνο, να που μου χρειάστηκε! Είμαι ταχύτατη! 10.02 είμαι έτοιμη να πατήσω ολοκλήρωση και..... Με κόκκινα έντονα γράμματα μια ειδοποίηση πάνω πάνω, μου λέει πως δεν μπορούν να δεχθούν τον μικρό μου γιατί έχει γεννηθεί το 2017 ενώ δέχονται μέχρι 2016, όποτε ούτε την μεγάλη γιατί η αίτηση πάει πακέτο. Δεν μπορεί λέω, γυρίζω στην αρχική τους σελίδα. Το δέχονται λέει. Ξανακάνω αίτηση! Γράφω πιο γρήγορα. Πρέπει να προλάβω! Έχω ήδη αργήσει! Ξανά απορρίπτεται. Ξανακάνω, ξανά, ξανά, ξανά. Προσπαθώ να τους καλέσω...κατειλημμένο φυσικά. Κατανοώ ότι υπάρχει πρόβλημα στο σύστημά. Σκέφτομαι πονηρά....δηλώνω ότι έχει γεννηθεί 2016. Καταφέρνω να βρω έναν υπάλληλο στο τηλέφωνο. Κάποιο πρόβλημα στο σύστημά υπάρχει, μου λέει, κάντε υπομονή, άλλωστε όλοι καθυστέρησαν. ΟΧΙ δεν καθυστέρησαν όλοι. Η φίλη μου που έχει ένα τεταρτάκι πρόλαβε. Είναι ΕΝΑ, άρα συμπλήρωσε πιο γρήγορα την αίτηση και είναι γεννημένο το '14, άρα το δέχεται το σύστημα. Αναρωτιέμαι όσοι έχουν περισσότερα παιδιά θα προλαβαίνουν άραγε; Καθυστέρησαν όσοι έχουν παιδιά γεννημένα το '17. (Και φυσικά όσοι έχουν περισσότερα παιδιά).
Γρήγορα ήρθε η απάντηση. Η σειρά προτεραιότητας των αιτήσεων μέτρησε κανονικά. Είμαι πολύ πίσω. Πήρα τηλέφωνο ξανά. Ήμουνα χείμαρρος. Τελικά πράγματι ήταν λάθος στο σύστημά τους, αλλά δεν φταίω εγώ. Εγώ φέτος ήμουνα έτοιμη! Στην ώρα μου. Στη θέση μου. Με την ταυτότητα δαγκωμένη. Όλοι οι γονείς που θέλουν να διεκδικήσουν μια θέση στα camp του δήμου ήταν στην ώρα τους με την ταυτότητα τους. Κάποιοι πρόλαβαν κάποιοι ίσως την επόμενη χρονιά. Κάποιοι έχουν ήδη απογοητευθεί και έχουν ήδη κλείσει φροντιστή ή πανάκριβο ιδιωτικό summercamp, από αυτά που αν αρρωστήσει το παιδί και λείψει χάνεις τα λεφτά σου.
Εγώ όμως ήμουνα στην ώρα μου. Τελικά όσοι έκαναν ένσταση και είχαν αποδείξεις ότι τους πέταγε εκτός λόγω χρονολογίας γέννησης έγιναν δεκτοί. Παρόλο που δεν παραδέχτηκε ποτέ ο οπανδα το λάθος του. Ήταν λέει της εταιρίας που την λένε κάπως δεν θυμάμαι. Και ποιος της το ανέθεσε της εταιρίας; Και γιατί δεν το ελέγξατε πριν μας βάλετε στην γραμμή εκκίνησης και σημάνετε έναρξη; Και γιατί να γινόμαστε οι γονείς άλογα στον ιππόδρομο για να καταφέρουμε μια θέση στο camp του δήμου; Το οποίο όπως και να είναι, είναι το μόνο που σηκώνει η τσέπη μας.
Για ποιο λόγο δεν αξιοποιείτε τα κλειστά σχολεία; Τους αναπληρωτές δασκάλους που μένουν άνεργοι όταν κλείνουν τα σχολεία; Τόσους καλλιτέχνες που μπορούν να γεμίσουν με μουσικές και θεατρικό παιχνίδι τις ψυχές των παιδιών μας και να περάσουνε όμορφο και ποιοτικό χρόνο; Γιατί η έλευση των καλοκαιρινών διακοπών να μοιάζει με τιμωρία; Ποια η μέριμνα να βοηθήσετε τους εργαζόμενους γονείς, όταν τον χειμώνα έχουμε την δυνατότητα να τα αφήνουμε από τις 7.00 έως τις 17.30 στο σχολείο και ξαφνικά δεν έχουμε που να τα πάμε; Μια λύση πολύ καλή για όλους μας θα ήταν να μας δοθεί άδεια με αποδοχές και να πάμε διακοπές όλοι τρεις μήνες, αλλά τότε θα παρέλυε η χώρα. Όποτε η μόνη λογική λύση είναι η απασχόληση ΟΛΩΝ των παιδιών δημιουργικά τουλάχιστον τους δύο μήνες. Μην ξεχνάμε ότι δεν μπορούν όλοι να πάρουν άδεια τον Αύγουστο. Και τι γίνεται με τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου πριν ανοίξουν τα σχολεία;
Γι' αυτό με βλέπεις ωσάν την Σαπφώ Νοταρά να θέλω να βάλω σε όλα μπουρλότο. Κατάλαβες;"